zondag 1 november 2009

Stephanie Jamie




Ik knuffel je trui en doe mijn ogen dicht.

Plots ben ik ergens anders. Ik weet niet waar maar het is met jou,
want ik heb je nog steeds vast en mijn ogen dicht.
Ik hou je stevig vast, uit angst dat je weg kunt glippen.
Je ruikt zo fijn, zo teder, zo veilig.

Langzaam dommel ik met de gedachte in slaap.
Welterusten mooie wereld,
welterusten mooie Stephanie.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten